GEHEIME TUIN
Het aardse paradijs, hof van Eden, een veilige plek. Nog steeds is wereldwijd het geweld tegen vrouwen een groot probleem. Huiselijk geweld, sexueel geweld, cybergeweld. Dit moet stoppen.
Ook als je veel zorgen kent, je niet lekker in je vel zit of je gewoon te druk bent en maar doorrent, is het nodig je even terug te trekken, rust te vinden.
Weib! * Geheime tuin toont de genezende kracht van de natuur, veilige plekken waar je kunt schuilen. Het hoeft niet persé letterlijk een tuin te zijn, of het bos. De geheime tuin kan ook in je hart zitten, in je dromen of gedachten.
Eva werd met Adam verbannen uit het paradijs, nu keert ze terug om zich te verbinden, te genezen, sterker te worden en te groeien. Zelfbewust laat ze zien wie ze is, en bloeit ze als nooit tevoren.
Weib! kunstenaars nemen je mee naar hun geheime tuin......
Juli 2022 NDDA Ubbergen.
“Dit is werk dat steeds meer in de tijd komt. Marie-Louise Elshout werkt al jaren aan een consistent oeuvre van tekeningen en schilderingen waarop tere, fragiele figuren verschijnen. Het is vaak beschreven als verwijzend naar het occulte, de nachtkant van het bestaan. Dat geloof ik wel. Maar ik geloof ook dat in die mystieke uitstraling een positieve kant zit. Wanneer de dagelijkse realiteit geen enkele uitweg biedt, opent Elshout de deur voor ons naar een nieuwe, onbekende ruimte. Om te veranderen in een nieuw of ander persoon. Marie-Louise kijkt naar binnen, naar de gevoelswereld en de geheimzinnige oorden van de fantasievolle verbeelding.
Mariette Dölle, directeur Nieuwe Kerk Amsterdam, 2022
In het werk van Loes Groothuis vormt tekenen altijd de basis. Haar ruimtelijke installaties maakt ze van haar tekeningen waar ze karton en papier maché aan toevoegt. Ook verwerkt ze haar tekeningen in prints en textiel. Groothuis haalt haar inspiratie uit scheppingsverhalen en de mythologie. Haar beeldtaal komt voort uit een fascinatie voor mideleeuwse, Italiaanse fresco's en uit de vroege renaissance. Ook het levenswiel en mandala's uit het Boedhisme zijn belangrijke inspiratiebronnen en keren in vorm en kleur terug in het werk van Groothuis. Haar installaties beschouwt ze dan ook als een verbeelding van deze werelden, met tempels, het paradijs of juist een onderwereld en de hel.
Monica Croese
Dagelijkse beslommeringen en de waan van de dag houden ons soms zo bezig, dat we de connectie met de natuur en moeder aarde verliezen. Dan ga ik een tijdje in de tuin zitten en luister met mijn ogen dicht naar de geluiden die ik hoor en wat ik voel. Kwetterende vogels, zoemende insecten, het getik van de regen, de warmte van de zon, het ruisen van de wind, de kilte als het vriest. Dat brengt me terug naar mezelf en geeft me rust. Als ik gekweld wordt door zorgen en de slaap niet kan vatten, dan fantaseer ik een veilige plek, mijn geheime tuin waar niemand kan binnendringen. In deze tuin koester ik mijn dromen en zaai ik hoop. In veel van mijn tekeningen en schilderijen zie je zaadjes en licht dat de hoop en dromen doet ontkiemen.
Marjoke van de Plassche
In stilte zitten op een plek waar ik me veilig en geborgen voel, voelt voor mij als thuis komen. Het maakt niet uit waar die plek zich precies bevindt, het belangrijkste is dat mijn binnenwereld samen kan vallen met de buitenwereld. Op veel plekken waar ik kom, ontbreekt de zachtheid, de omhulling, de stilte en het veilige gevoel dat de natuur mij wel biedt. Dit gemis probeer ik aan te vullen via mijn ruimtelijke installaties. De installaties voelen voor veel bezoekers als thuiskomen en roepen ontspanning op. Ik combineer bewust zachte materialen, geluid, rustige kleuren.
Astrid van Rijn
De geheime tuin is een oude bekende, het fundament, waar alles klopt en is zoals bedoeld, noem het liefde, het is een kwestie van terugkeren en herkenning.
Marguerite de Geus
Mijn geheime tuin is een plek waarin de mens niet boven, maar middenin de natuur is geplaatst en waar het intuïtieve voorop gaat, nog voor het rationele en het cerebrale.
De objecten van Brigitte Picavet zijn gemaakt van boeken. Ze vormen de neerslag van een mystieke ervaring, een gewaarwording die zich maar moeizaam in woorden laat gieten. Om enigszins recht te doen aan het belang van deze ‘stille ervaring’, en de toeschouwer wat tegemoet te treden, hierbij toch een poging. Al laat de in haar werk besloten geheime tuin zich niet meer lezen of kennen via het intellect, en al is de lusthof evenmin fysiek te betreden. Maar wat gebeurt er als een boek hermetisch wordt gesloten en onleesbaar is gemaakt?
Hoe verhoudt de erin opgeslagen inhoud zich tot de vorm? Leidt kennis van de erin vervatte informatie tot wijsheid? En valt daarover iets te zeggen? Laat dat zich uitdrukken inwoorden of in beelden?Picavet nodigt de kijker uit haar werk te ondergaan met deze vragen in het achterhoofd. Door er omheen en er tussendoor te lopen, door het te bekijken vanuit verschillende invalshoeken, door eraan te ruiken, het te betasten. Er desgewenst bij neer te zitten, met een object in de hand, mogelijk aan het hart gedrukt. Wat vertellen deze hompen papier, de samengeklonterde letters, woorden en zinnen, de verhalen die erin schuilgaan?
Marieke Noort
De 'tuin' is al sinds 1996 een terugkomend onderwerp in mijn werk. Eigenlijk zie ik mezelf als een tuin met steeds wisselende perken waar pijn, verdriet, vreugde, wijsheid, herstel en groei een plek hebben. Het verschil met kamers binnen in een huis is dat hier de seizoenen bestaan waardoor er constant veranderingen zijn.
Onlangs leerde ik over de herkomst van het woord 'paradijs' wat van 'pairi daeza' komt, Perzisch voor omsloten tuin. En dat de ontwerpen daarvoor vaak op Perzische tapijten staan.
Ineens zag ik de link in de afdrukken en collages die ik aan het maken ben met allerhande kartonnen verpakkingen die ik al maanden verzamel. Die combineer ik met tekeningen, en afdrukken met plantenresten en snoeiafval, al dan niet uitgesneden. Samen vormen ze de verbeeldingen van de plekken waar ik van hield en van wil houden. De plekken waar ik me veilig en omsloten waan, de plekken waar ik ideeën laat ontspruiten, kiemen en groeien. Mijn eigen veilige paradijs. En dat kan prima zonder Adam! (Adam is Perzisch/Turks voor man). Het wordt een prachtige papieren tuin en een ode aan de natuur.
.jpg)